عوامل موثر بر تمایل به ترک سازمان با استفاده از الگوریتم های مبتنی بر شبکه عصبی و ژنتیک چند هدفه

بهبود بازدهی سرمایه انسانی از آنجا که می تواند نقش موثری در کارایی سازمان داشته باشد، همواره یکی از موضوعات پژوهش بوده است. میزان تمایل به ترک سازمان یکی از عوامل تأثیرگذار بر کارایی سرمایه انسانی است که آن را می‌توان با استفاده از الگوهای درون داده­ای، شرایط حاکم بر سازمان و بررسی عوامل مؤثر بر آن پیش­ بینی کرد. به همین منظور، از الگوریتم‌های هوشمند مبتنی بر شبکه عصبی و الگوریتم ژنتیک چندهدفه برای پیش‌بینی تمایل کارکنان به ترک سازمان در این پژوهش بهره گرفته ‌شده است. در این راستا، ابتدا با طراحی پرسشنامه‏ای، نظرات کارکنان شرکت بهره­برداری نفت و گاز کارون در مورد رضایت‌مندی و تمایل به ترک سازمان، جمع‌آوری‌شد و بر اساس آن،‌ یک مجموعه داده تدوین گردید. سپس با استفاده از شبکه­ های­ عصبی مصنوعی به‌عنوان طبقه بند و الگوریتم تکاملی ژنتیک چندهدفه برای انتخاب ویژگی‌های مؤثر، یک سیستم خبره طراحی شد. به منظور تست و ارزیابی الگوریتم شبکه عصبی طراحی شده با مجموعه داده استاندارد ایجادشده، آموزش های لازم ارائه شد. نتایج ارزیابی سیستم پیشنهادی بیانگر آن است که با به‌کارگیری الگوریتم ژنتیک چندهدفه و شبکه­ های عصبی مصنوعی می­توان مدلی ارائه کرد تا علاوه بر پیش‌بینی میزان تمایل کارکنان به ترک سازمان با دقت بالای 88%، با انتخاب ویژگی‌های مؤثر، عوامل کلیدی ترک سازمان را نیز مشخص کند